Elektrolecznictwo jest działem fizykoterapii, w którym do celów leczniczych stosuje się bodźce elektryczne.
 

Elektroterapia wykorzystuje działanie biologiczne prądu elektrycznego, który może:

• pobudzać nerwy i mięśnie
• uśmierzać ból
• zwiększać ukrwienie tkanek
• zmniejszać napięcie mięśni (poprzecznie prążkowanych, szkieletowych i naczyniowych)
• łagodzić stany zapalne
• zwiększać przepływ limfy
• przyspieszać wchłanianie obrzęków
• wpływać na trofikę tkanek
• intensyfikować procesy przemiany materii
• przyspieszać regenerację tkanek

Prądy wykorzystywane w terapii

• diadynamiczne (MF, DF, CP, LP, RS, MM, CPiso, LPiso)
• interferencyjne (statyczny / klasyczny, statyczny przerywany, statyczny wstępnie modulowany / premodulowany, dynamiczny / izoplanarny)
• impulsowe średniej częstotliwości (stymulacja porażeń - trójkąt, prostokąt, trapez, sinus - unipolarne i bipolarne)
• tonoliza
• TENS (klasyczny, Burst, HV) - z funkcją modulacji drażniącej
• Kotz (standardowy i regulowany)
• Traebert (Ultra Reiz; UR 2-5) (standardowy i regulowany)
• faradyczny i neofaradyczny
• galwaniczny
• jonoforezy