Do nienowotworowych chorób powodujących powiększenie węzłów chłonnych należą: zakażenia bakteryjne lub choroby wirusowe. Badanie USG jest podstawową metodą oceny wielkości oraz budowy węzłów chłonnych, pozwala z dużą dokładnością ocenić czy obraz badanych węzłów chłonnych ma podejrzany charakter i czy wymaga pilnej diagnostyki inwazyjnej (np. biopsji).
Niezwykle ważna w ocenie powiększonych węzłów chłonnych jest również dodatkowa opcja dostępna w diagnostyce ultrasonograficznej, a mianowicie badanie unaczynienia węzła chłonnego w technice dopplera mocy (power-doppler). Węzły chłonne mają bardzo charakterystyczne unaczynienie, które ulega poważnym zaburzeniom w przypadku, gdy węzeł chłonny zajęty jest przez nowotwór. Stacje węzłów chłonnych wymagające najczęściej diagnostyki ultrasonograficznej:
podżuchwowe
szyjne, karkowe
nadobojczykowe i podobojczykowe
pachowe
pachwinowe
węzły chłonne przestrzeni zaotrzewnowej (powiększone w przypadku chorób nowotworowych układu pokarmowego), badanie tej okolicy stanowi integralną część badania jamy brzusznej.
Pod kontrolą ultrasonografii można wykonać biopsję cienkoigłową powiększonego węzła chłonnego.
Nie jest wymagane specjalne przygotowanie do badania.